نویسندگان:

محمدعلی‌ پولادی‌¹ ، سپیده فلاحیه² .

¹کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

²کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه علوم و تحقیقات خمین، گروه مشاوره و راهنمایی، خمین، اراک

چکیده فارسی: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی زوج درمانی کوتاه به شیوه خود تنظیمی بر تاب آوری و امید به زندگی مادران کودکان عقبمانده ذهنی و جسمی بود تحقیق حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری کلیه مادرانکودکان عقب مانده ذهنی و جسمی مراجعه کننده به مراکز آموزش و توانبخشی کودکان عقب مانده ذهنی و جسمی شهر اصفهان درسال 1395 بود که از بین آنها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند ابزار انداز ه گیریشامل پرسشنامه تاب آوری و امید به زندگی بود و برای تحلیل نتایج از آزمون کوواریانس چند متغیره و تک متغیره و با استفاده از نرمابزار SPSS استفاده شد یافته ها نشان داد که تفاوت میانگین نمره تاب آوری و اضطراب آزمودنی ها در دو گروه کنترل و آزمایش معنی دار بوده است بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که زوج درمانی کوتاه به شیوه خود تنظیمی بر تاب آوری و امید به زندگی مادرانکودکان عقب مانده ذهنی و جسمی تاثیر داشته و توانسته است به صورت معنی داری این تاب آوری و امید به زندگی آنان را افزایش دهد

کلمات کلیدی: تاب آوری ، زوج درمانی ، خودتنظیمی ، امید به زندکی ، عقب ماندگی ، ازدواج .