نویسندگان:

تاج‌محّمد زندی‌ دره‌غریبی¹ ، حسین اکبری امرغان² ، صفورا رباطی³ .

¹عضو هیات علمی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

²گروه روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران

³گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

چکیده فارسی: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر است و به منظور بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر وفاداری در ازدواج انجام شد جامعه آماری در پژوهش حاضر عبارت از زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی بهار دانش شهر مشهد در زمستان سال 1394 بود و نمونه این پژوهش مشتمل بر 16 زوج است که به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی از میان نمونه 8 زوج در گروه کنترل و 8 زوج در گروه آزمایش تقسیم شدند گروه آزمایش طی 10 جلسه طرحواره درمانی قرار گرفت و بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت پرسشنامه وفاداری در ازدواج به عنوان ابزار ارزشیابی پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت و از شاخصهای آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار برای توصیف متغیر و تحلیل کوواریانس برای محاسبه فرضیه پژوهش استفاده گردید نتایج حاصل از دادهها نشان داد، طرحواره درمانی بر وفاداری در ازدواج تاثیرگذار است

کلمات کلیدی: طرحواره‌درمانی ، وفاداری در ازدواج ، ازدواج .