نویسندگان:
محمد علی پیرنیا1 ، جواد زهانی2 ، علی اکبر صارمی3 .1کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز،ایران
2کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
3گروه روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایران
چکیده فارسی: اختلال نارسایی توجه /فزون کنشی ADHD ، یکی از شایعترین اختلالهای عصب روانپزشکی است هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی عصب رواندرمانی بر بهبود علائم و نشانههای بالینی ADHD بزرگسالی بود در این پژوهش از طرح تجربی تک آزمودنی استفاده شد 6 نفر بزرگسال مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی بر اساس مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلال محور یک DSM IV انتخاب شدند از روش نمونهگیری هدفمند استفاده شد و آزمودنیها پس از احراز شرایط، وارد فرایند درمان شدند عصب رواندرمانی شامل 15 جلسهی 60 دقیقه ای بود که دو بار در هفته انجام شد هر جلسه از دو بخش آموزش نوروفیدبک و آموزش شناختیCT تشکیل شده بود همه آزمودنیها قبل و بعد از مداخله درمانی و در جلسه هشتم با مقیاس درجهبندی نارسایی توجه بزرگسالان کانرز CAARS آزمون عملکرد پیوسته CPT مورد آزمون قرار گرفتند آزمودنیها در ابتدای درمان مقیاس درجهبندی وندر یوتا WURS ، پرسشنامه های افسردگی بک BDI II و اضطراب بک BAI را تکمیل کردند برای تجزیهوتحلیل دادهها از شاخصهای تغییرات روند، شیب، اندازه اثر و شاخص کوهن و تفسیر فراز و فرود نمودارها استفاده شد نتایج بیانگر بهبودی معنیدار در آزمون عملکرد پیوسته خطای حذف و خطای ارتکاب و خرده مقیاسهای آزمون کانرز کمتوجهی/ مشکل حافظه، بیقراری/ فزون کنشی ، بیثباتی هیجانی/ تکانهای بودن ، مشکلات با تصور کلی از خود و شاخص نارسایی توجه/فزونکنشی بود یافته های این پژوهش حاکی از کارایی عصب رواندرمانی بهعنوان یک شیوه درمانی نوین بر کاهش نشانههای بالینی و بهبود کنشهای شناختی بزرگسالان مبتلا به اختلال نارسایی توجه فزون کنشی ADHD بود که میتواند در کنار سایر درمانها مورد توجه قرار گیرد