نویسندگان:
جواد مصرآبادی1 ، محمدعلی زارعی،2 .1Azarbaijan Shahid Madani University
2دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان
چکیده فارسی: رایج ترین نوع مراقبت از بیماران روحی و روانی در کشور ما، مراقبتی غیرفعال است که در آن تنها از بیمار خواسته می شود که خود برای پیگیری درمان به پزشک معالج در درمانگاه یا مطب مراجعه نماید اما مسئله این است که در اکثر موارد بیمار به پزشک مراجعه نمی کند و بسیار اتفاق می افتد که درمان قطع می شود و بیماری عود می کند یا تشدید می گردد این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی خدمات در بیماران مبتلا به اختلالات روحی و روانی انجام شد این مطالعه یک کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده است که در بیمارستان روانپزشکی ایران انجام شد روش نمونه گیری غیر احتمالیمتوالی بود و حجم نمونه 15 نفر محاسبه گردید بیماران به طور تصادفی به یک گروه کنترل تقسیم شدند گروه کنترل از خدمات معمول درمانی در پژوهش حاضراستقاده نموده اند شاخص های مورد نظر در بدو بستری، هنگام ارایه خدمات و همچنین به فاصله 1 و 3 ماه بعد از شروع کنترل با استفاده از پرسشنامه ها ارزیابی شد مطالعه حاضر نشان داد که کنترل طراحی شده توانسته بر تمامی شاخص های مورد ارزیابی اثر بخش باشد ترکیب افراد ارئه کننده این خدمات و زمانی که برای انجام کنترل صرف می کنند به گونه ای است که به نظر می رسد دسترسی به این خدمات در اغلب نقاطکشور به ویژه در مناطق شهری امکان پذیر باشد این مساله، از دیدگاه دسترسی عادلانه به خدمات حائز اهمیت است در این مطالعه تاثیر یافته ها برای توسعه بعدی خدمات پس از ترخیص در سطح کشور مورد بحث واقع شده است