چکیده فارسی: ازاواخر قرن نوزده سه نوع استعاره درمبحث اموزش ویادگیری کاربرد داشته است یادگیری به عنوان تداعی محرک پاسخ رفتارگرایی یادگیری به عنوان پردازش اطلاعات رویکرد پردازش اطلاعات و یادگیری به عنوان ساختن دانش ساختن گرایی مایر 1996 امروزه استعاره جدیدی به نام یادگیری به عنوان انطباق خودسازمان بخش مبتنی برتعامل نظریه ساختن گرایی و نظریه پیچیدگی مطرح شده است مطالعه حاضر به عنوان یک پژوهش مروری سعی درمعرفی این رویکرد جدید درفلسفه اموزش و یادگیری دارد دردیدگاه ساختن گرایی یادگیرندگان دانش خود را ازراه تجاربشان می سازند بنابراین ساختن گرایی شامل تولید و اصلاح افکار عقاید و دانسته هاست که درنتیجه تجارب فرد دربافت اجتماعی فرهنگی رخ میدهد دوویژگی اصلی این دیدگاه فعال بودن یادگیرنده درفرایند یادگیری و پاسخگویی دربرابر آن و کل نگری تاکید بریادگیری دربافت می باشد بنابراین مبتنی براین دیدگاه یادگیرنده مستقل مختار و صاحب اراده است چراکه درجریان یادگیریهای خویش حضوری فعال دارد و درنهایت مسئول و عهده دار به پیش بردن این فرایند نیز هست دیویس سومارا و لوس کاپلر 2000