نویسندگان:
ایوب فیضی1 ، محمود سعادتی رزی2 ، یگانه اصغری رزی3 .1Faculty of Management, Kharazmi University, Tehran, Iran
چکیده فارسی: مطابق قوانین ومقررات ایران هر یک از زوجین در صورت فوت دیگری به شرط اینکه در زمان مرگ ، پیمان زناشویی وجود داشته باشد و عقد نکاح به صورت دائمی باشد از او ارث می برد استثنائاتی نیز در این خصوص موجود است که از بحث خارج می باشد در خصوص احکام ارث زن و شوهر برخی تفاوت ها از جمله متفاوت بودن میزان سهم الارث زن و شوهر از یکدیگر به چشم میخورد و پیشتر، زن به استناد ماده ۹۴۶ قانون مدنی فقط از اموال منقول هر چیزی که از شوهر باقی مانده بود ارث میبرد و در اموال غیرمنقول عرصه و اعیان سهمی به او نمیرسید اما پس از ۷۰سال مجلس هشتم ماده قانونی را تصویب کرد که براساس آن زن در صورت داشتن فرزند از همسر مرحومش، یک هشتم از اموال منقول، یک هشتم دیگر نیز از قیمت اموال غیرمنقول از جمله عرصه و اعیان ساختمان و زمین ارث خواهد برد و در صورتی که مرد هیچ فرزندی نداشته باشد، سهم زن یک چهارم از اموال منقول همه اموال خواهد بود و همچنین پس از فروش اموال غیرمنقول یعنی عرصه و اعیان ساختمان و زمین به میزان یک چهارم از قیمت آن سهم خواهد برد در این مقاله این موضوع مورد بررسی قرار می گیرد که علت اینکه زن صرفا از قیمت اموال غیر منقول سهم می برد چه می باشد ؟ و اثر این قضیه چی می باشد ؟ آیا زوجه می تواند عین مال غیر منقول را تملک نماید ؟ زن در اموال غیر منقولی که در آن سهم دارد بر خلاف اموال منقولی که قرار است به ارث ببرد هیچ مالکیتی ندارد و در اموال غیرمنقول صرفا دارای حق عینی تبعی می باشد