نویسندگان:
صبورا طهماسب نژاد1 ، حمید نساج2 ، مهدی خورشیدی3 ، محمد خورشیدی4 .1Allameh Tabatabaei University
2دکترای علوم سیاسی و عضو هیئت علمی دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
3کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان
4کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه مفید
چکیده فارسی: بر اساس سنت شاهنامه شناسی این کتاب به بخشهای اساطیری، حماسی و تاریخی تقسیم می شود هر چند نمی توان به این تقسیم بندی خطی پایبند بود، زیرا در دوران پهلوانی یا حماسی این اثر سترگ، چهره هایی اساطیری نیز وارد شده اند سه پادشاه بخش اساطیری این کتاب یعنی کیومرث، هوشنگ، تهمورث که هر کدام ایزدان پیشا زرتشتی ایران باستان بوده اند، در طی روند دگردیسی اسطوره از ایزدوارگی تغییر ماهیت داده انسان شکل شده اند و در دوره ی حماسی به شاهان جهان تبدیل شده اند مقاله ی پیش رو با کانون قرار دادن شاهنامه فردوسی در جهت پاسخ به این پرسش است که خاستگاه قدرت در شاهنامه فردوسی چیست؟ نگارندگان برآنند که خاستگاه قدرت در شاهنامه اسطوره و و سپس تر اساطیر سیاسی می باشد