نویسندگان:
خدیجه ارین1 ، ابراهیم گطوفی2 ، عبدالمحمد افروغ3 .1Allameh Tabatabaei University
2دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
3دکتری حقوق بین الملل، استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دشتستان
چکیده فارسی: آژانس بین المللی انرژی اتمی بعنوان یک مرجع بین المللی برای آمیختن فوائد بالقوه تکنولوژی هسته ای با نیازهای ضروری صلح و سلامت و رفاه بشریت بنیانگذاری شده است آژانس علی رغم اختیارات وسیعی که بموجب ماده ۳ اساسنامه خود برای توسعه هسته ای صلح جویانه در جهان دارد ، در بعضی موارد امکان اجرای این اختیارات را محدود می پندارد و علت آن اینست که آژانس یک سازمان تشکیل شده مابین دولتهاست و لذا مابین باشد در دولتها عمل می کند نه مافوق آنان و از این رو ضمانت اجرایی آن نیز محدود می باشد در واقع اساسنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی ، معاهده ان پی تی ، موافقت نامه های دو جانبه کشورها با این آژانس ، نظام حاکم بر فعالیت های هسته ای را تشکیل دهند و قطعنامه های آژانس بین المللی انرژی اتمی صادره از طرف کنفرانس عمومی و شورای حکام ، قطعنامه های شورای امنیت، قطعنامههای مجمع عمومی سازمان ملل ، پروتکل الحاقی و آراء و نظرات مشورتی دیوان بین المللی دادگستری و بیانیه های چند جانبه و یک جانبه دولتها به عنوان بخش مکمل نظام حاکم بر فعالیتهای هسته ای به شمار می روند در نهایت با توجه به اهمیت موضوع این پژوهش با هدف بررسی اعتبار و الزام حقوقی مصوبات آژانس بین المللی انرژی اتمی در قالب یک مطالعه مروری –کتابخانه ای انجام گرفته است اطلاعات و یافته ها نیر با بررسی و مرور کتاب ها و مقالات مختلف فارسی و لاتین و جستجو در پایگاههای اطلاعاتی اینترنتی بدست آمده است