چکیده فارسی: هدف از این پژوهش تعیین تاثیر روان‌شناسی مثبت‌نگر بر خودکارآمدی و سرسختی روان‌شناختی دانش آموزان دختر بود. جامعه آماری پژوهش همۀ دانش‌آموزان دختر دورۀ متوسطه دوم مدارس دولتی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بودند. نمونه پژوهش شامل 240 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم بود که از میان مدارس این منطقه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و همتاسازی شدند و 30 نفر از دانش‌آموزان به‌طور تصادفی از دو مدرسه انتخاب و در دو گروه آزمایش و شاهد گمارده شدند (برای هر گروه 15 نفر). آموزشهای مثبت‌نگری طی هشت جلسه 120 دقیقه‌ای به افراد گروه آزمایش ارائه شد و گروه شاهد در این مدت هیچ آموزشی را دریافت نکرد. خودکارآمدی و سرسختی روان‌شناختی شرکت‌کنندگان با پرسشنامه‌های خودکارآمدی عمومی شرر و سرسختی روان‌شناختی کوباسا پیش و پس از مداخله اندازه‌گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کوواریانس استفاده گردید. نتایج اندازه‌گیریهای انجام‌شده نشان داد که آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگر سبب افزایش خودکارآمدی و سرسختی روان‌شناختی (تعهد، کنترل و مبارزه‌جویی) گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد شده است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت مداخلات مثبت‌نگر می‌تواند خودکارآمدی و سرسختی روان‌شناختی را افزایش دهد. بنابراین می‌توان آموزش روان‌شناسی مثبت‌نگر را برای کاهش مشکلات روان‌شناختی دانش آموزان و همچنین افزایش بیشتر خودکارآمدی و سرسختی روان‌شناختی آنان به‌کار برد.
The Effects of Positive Psychology Intervention on Self-Efficacy and Psychological Hardiness of Female Students
English Abstract: This study was carried out to determine the effects of positive psychology intervention on self-efficacy and psychological hardiness of female students. The statistical population of the study comprised all female students attending public high schools in District 4 of Tehran in school year 2017-18. The drawn sample was selected through multi-stage cluster sampling method and the subjects were randomly assigned to experimental and control groups (15 in each group). Positive psychology training was provided to the experimental group during eight 120-minute sessions and the control group received no intervention.Self-efficacy and psychological hardiness of the participants were assessed by General Self-Efficacy Scale (Sherer et al., 1982) and Psychological Hardiness Scale (Kobasa & Kahn, 1982) before and after the intervention. The obtained data were analyzed through analysis of covariance (ANCOVA). The results indicated that positive psychology intervention improved the self-efficacy and psychological hardiness (commitment, control, and challenge) of the intervention group compared with the control group. In general, it can be stated that positive psychology interventions can improve self-efficacy and develop psychological hardiness. Consequently, positive psychology training can be used to reduce students’ psychological problems.
Keywords: self-efficacy , positive psychology , psychological hardiness .