نویسندگان:
ریحانه زندی1 ، حسین سوری2 ، میثم نوایی3 ، حسن کیوان4 .1دانشجوی دکتری حقوق بینالملل عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم
2دانشجو دکتری تخصصی روابط بین الملل واحد علوم و تحقیقات تهران
3دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل گرایش مطالعات آمریکای شمالی دانشگاه علامه طباطبایی
4دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده فارسی: دیوان بین المللی دادگستری اصلی ترین رکن قضایی سازمان ملل متحد است خود این سازمان در واقع یک سیستم است که برای تضمین امنیت و رسیدن به صلح دائمی ایجاد شد قانون بین المللی مانند قانون داخلی از پیش نظم و نسق نیافته است، دیوان هم نمی تواند قانگذار باشد ولی دیوان در تصدیق قوانین نقش اساسی دارد، علاوه بر نقشی که دیوان در شکل گیری رویه قضایی به عنوان یکی از منابع فرعی حقوق بین ا لملل دارد، نقش اساسی در زمینه عرف به عنوان یکی از منابع اصلی حقوق بین الملل نیز داراست چون عرف علاوه بر دو عنصر مادی و معنوی، عنصر سومی هم دارد که آن تصدیق قاضی است اصول کلی نیز به واسطه انتزاعی بودن، دیوان برای آن بدنه می سازد و قاعده را از درون آن استخراج می کند، از دل اصول کلی هزاران قاعده می توان بیرون آورد و این بستگی به شرایط اجتماعی دارد، دیوان در عین اینکه قانون نمی سازد قاعده را استخراج می کند آنچه در این نوشتار مورد بررسی قرار گرفت، ساختار شکنی صورت گرفته توسط دیوان »در قضیه اقدامات نظامی و شبه نظامی ایالات متحده علیه نیکاراگوا« می باشد