نویسندگان:
احمد رضوانی مفرد1 ، وحید هاشمی نژاد2 ، نفیسه امیری دوماری3 ، نسیبه هاشمی نژاد4 .1استادیار گروه حقوق دانشگاه بوعلی، همدان، ایران.
2فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه باهنر، کرمان ایران
3استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران
4فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه امام صادق ع ، تهران، ایران
چکیده فارسی:
انگاره آغاز آفرینش هستی، مقوله ای است که بشر از ابتدا بدان توجه داشته است و فکر و اندیشه مفسران و دانشمندان را به خود مشغول داشته است، لذا ادیان و کتب آسمانی نیز به این مهم ورود کرده و به مخاطبین خود به انتقال معارف آفرینش پرداخته و پاسخگو بوده اند، در این بین نهج البلاغه نیز با الهام از قرآن کریم و آموزه های وحیانی به جریانخلقت توجه خاص داشته است، در این پژوهش به چگونگی وکیفیت آغاز آفرینش هستی در کتاب وزین نهج البلاغه پرداخته شده است ومشخص گردید هستی اعم از آسمان ها وکرات و نیز ملائکه و انسانها وسایر مخلوقات به امر الهی طی مراحلی با دستور کن فیون از عدم پدید آمده اند