نویسندگان:
حمید علیزاده1 ، صمد حکمتی فرید2 ، بشیر تیباش3 .1دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرمشناسی دانشگاه ارومیه، آذربایجان غربی، ایران
2استاد اقتصاد، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه ارومیه
3دانشجوی دکتری علوم اقتصادی اقتصادشهری ومنطقه ای دانشگاه ارومیه
چکیده فارسی: فساد به عنوان یک عامل بازدارنده توسعه عادلانه، از موضوعات بحث برانگیز در حوزه کیفیت نهادی و اقتصاد سیاسی شناخته میشود اگر چهاغلب ادبیات موضوع به تاثیر منفی فساد بر رشد اقتصادی باور دارند، اما بعضی از اقتصاددانان معتقدند که فساد بر رشد اقتصادی تاثیر مثبتداشته است هدف این مطالعه بررسی رابطه توسعه انسانی بر فساد در بلند مدت و کوتاه مدت برای کشورهای اسلامی در حال توسعه، طی دوره۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ است بدین منظور با استفاده از الگوی میانگین جمعی تلفیقی PMG به برآورد الگوپرداخته شد شاخص فساد استفاده شدهدر این مطالعه شاخص کنترل فساد معرفی شده توسط بانک جهانی است نتایج برآورد نشان داد که شاخص توسعه انسانی بر شاخص کنترلفساد نشان داد که شاخص توسعه انسانی بر شاخص کنترل فساد در بلندمدت تاثیر مثبت داشته است و در کوتاه مدت این تاثیر منفی بوده است به عبارتی در کوتاه مدت فرایند توسعه انسانی نیز با وضع قوانین جدید و افزایش اقتدار و درآمد دولت باعث افزایش فساد شده است اما دربلندمدت با بهبود توسعه انسانی با بهبود و در نتیجه مولفه های آن شاخص کنترل فساد بهبود مییابد