نویسندگان:
فائزه عظیم زاده اردبیلی1 ، اشکان مرادی2 ، محمدهادی خلیلی3 ، علی قهرمانی پرچینی4 .1دانشیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه امام صادق(ع) پردیس خواهران
2دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آجا
3دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آجا
4دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آجا
چکیده فارسی: زمینه و هدف: انسان موجودی اجتماعی است و برقراری ارتباط، توامان با احترام به کرامت دیگران، جزء انکارناپذیری از زندگی اوست وجود چنین ارتباطی در شرایط بیماری با توجه به آسیب پذیری روانی و جسمانی افراد، بیشتر حائز اهمیت است برای پیشبرد هرچه بهتر این مهم، مستلزم رعایت آدابی تحت عنوان آداب برخورد با بیماران هستیم آموزه های دینی که رفتار ها و عملکرد انسان را شکل می دهند، تاکید بسیاری به رعایت آداب درست برخورد با بیماران کرده اند روش: این مطالعه با روش مرور حیطه ای انجام شد کلیه مطالعات مرتبط با آداب برخورد با بیماران در پایگاه های مقالات انگلیسی PubMed، Scopus ، Web of Science و ProQuest و پایگاه های مقالات فارسی SID و Magiran و موتور جستجوگر Google Scholar با استفاده از کلیدواژه های آداب”، بیمار ، قرآن و حدیث جستجو شد در نهایت، ۸ مطالعه انتخاب و با روش تحلیل چارچوبی ریچی و اسپنسر تحلیل شدند یافته ها: با مرور مقالات، آداب ضروری در برخورد با بیمار بررسی شد ارج نهادن به ارزش و کرامت انسان از طریق رعایت آداب در پرتو آموزه های دینی ۱ ، محوریت تعاملات میان بیمار و درمانگر است رعایت حریم شخصی ۲،۳ ، حق انتخاب آزاد برای بیمار ۴ ، درک شرایط روحی بیمار ۵ ، صداقت و شفافیت در ارائه خدمات درمانی ۶ ، تقویت روحیه بیمار ۷ ، رازداری در قبال بیمار ۸ و از مهمترین این آداب بر شمرده شده اند سوره اسراء آیه ۷۰ ، سوره حجرات آیه ۱۲، سوره توبه آیه ۱۱۹ ،کافی ط الاسلامیه ج۲، ص ۱۱۷، کافی ط الاسلامیه ج۲، ص۱۰۴، ح۶ ، تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۱۷ ، ح ۴۲۸۲ و نیز به موارد فوق اشاره کرده اند