نویسندگان:
حسن مرادزاده1 ، زهرا رخشانی2 ، رضا گنجی3 ، محمد کیانی4 .1دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه شهید باهنر کرمان
2دکتری سالمت باروری، استادیار گروه مامایی، مجتمع پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت،رشت،ایران
3دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری ، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
4دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری ، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده فارسی: فرزند آوری از موضوعات مهم در حوزه مسائل اجتماعی بوده و محور توسعه پایدار برای کشورهایی که سطح جانشینی پایینی دارند، محسوب می شود در ایران باروری به زیر سطح جانشینی رسیده و تمایل به فرزندآوری کاهش یافته است و با انجام برنامه هایی از جمله انجام طرح جوانی جمعیت در حال بهبود و ترمیم نمودار جمعیتی هستند لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر تمایل به فرزندآوری در زوجین ایرانی انجام شده استروش کاراین مطالعه، یک مطالعه مروری است که با مرور جامع مقالات مختلف به زبان انگلیسی و فارسی در پایگاه های اطلاعاتی معتبر علمی نظیر ،SID ،Google scholar ،PubMed ،Scopus ،ProQuest سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ انجام گردید از بین ۱۳۶ مقاله مرتبط به دست آمده، در نهایت ۳۷ مقاله شامل مطالعات کمی و کیفی که در راستای اهداف مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند یافته ها بر اساس مطالعات، در زوجین ایرانی تمایل به فرزندآوری، تحت تاثیر عوامل اقتصادی اجتماعی جامعه، سن زنان هنگام ازدواج، تعداد فرزندان، سن همسر، سن زنان به هنگام اولین بارداری، اشتغال زنان، خودحمایتی جسمانی، اجتماعی، روانی ، عدم وجود تسهیلات رفاهی از جانب دولت ها، برخی نگرش های نادرست، داشتن تحصیلات بالا، فناوری های نوین داده ای و ارتباطاتی، می باشد بطوریکه مشکلات مالی، مسکن، تجربه ناخوشایند از تعداد زیاد اعضای خانواده، بالا بودن هزینه های فرزندآوری و سن بالا در زمان ازدواج، باعث انتخاب استراتژی تک فرزندی است بحث و نتیجه گیری کاهش نرخ باروری و به هم ریختگی در توازن سنی کشور، می تواند آسیب های اقتصادی و اجتماعی جبران ناپذیری بر کشور وارد نماید تجدید نسل از موضوعاتی است که نیازمند بستر مناسب بوده که با مهیا کردن شرایط آن می توان زوجین را به فرزندآوری ترغیب نمود