نویسندگان:
سعید صناعی1 ، سید داوود موسوی2 .1کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه اصفهان
2دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
چکیده فارسی: امروزه در جوامع غربی، براساس آموزه های دموکراتیک اصلاحات بهترین راه حل برای برون رفت از بحران های سیاسی،اجتماعی و اقتصادی است برای اصلاحات ابتدا باید بستر برای انتقاد مردم و سازمان های مردم نهاد NGO نسبت بهنظام سیاسی فراهم باشد انتقاد و در مقابل آن انتقادپذیری سبب رشد و توسعه نظام سیاسی و جامعه می شود انتقاد علاوهبر آنکه نظام سیاسی را از شرایط جامعه و نسبت به ضعف هایش آگاه می سازد، موجب تخلیه هیجانات و ناراحتی های اجتماعیمی شود که خود از بروز دگرگونی های سیاسی و انقلاب جلوگیری می کند از طرفی اعتماد اجتماعی نسبت به نظام سیاسیرا افزایش می دهد که این خود بر اقتدار آن می افزاید اما در آموزه های شیعه نقد و نقادی تحت عنوان کلیدواژه امربه معروفو نهی ازمنکر به کار گرفته شده است در واقع در گفتمان شیعه امربه معروف و نهی ازمنکر، ابزاری است که در جهت آموزشو هدایت جامعه و جلوگیری از استبداد و فساد در نظام سیاسی از آن بهره برده می شود در این پژوهش به فلسفه امربه معروفو نهی ازمنکر و کار ویژه های آن پرداخته ایم