نویسندگان:

هما داوودی¹ ، مرجان السادات حسینی میرصفی² .

¹دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

²استادیار گروه معارف اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده فارسی: تمسک به اعتقادات شیعی، سابقه ای طولانی در ایران دارد و در دوره های مختلف بروز گوناگونی داشته است؛ تا جایی که می توان اذعان نمود که در دوره نا صری، جلوه اجتماعی اعتقادات شیعی، بسیار پر رنگ جلوه می کند؛ به طوری که شواهد آن را در گزارشات مسافران و سیاحان خارجی در ایران دوره ناصری می توان یافت در راس این مشاهدات مکتوب، می توان به نحوه برگزاری مراسم با شکوه عزاداری دست یافت بنابراین دراین مقاله بر آن هستیم که به بازآفرینی روایت سفرنامه ها از مراسم محرم و تعزیه در این ماه بپردازیم و در این راستا با روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر داده ها و اطلاعات سفرنامه های خارجی، مراسم عزاداری سالار شهیدان ، امام حسین ع ، را بررسی نماییم یافته های پژوهش نشان از آن دارد که شاهان قاجار و به طور ویژه ناصرالدین شاه ، بر انجام مرا سم های پیرامون محرم و برگزاری مرا سم تعزیه خوانی اهتمام دا شته و هم سو با این رفتار مذهبی، مردم نیز در تهران و سایر شهرهایی که سیاحان، از آن ها گزارت ثبت نموده اند، حضور پررنگ صاحب من صبان دولتی، عامه مردم و زنان به چشم می خورد

کلمات کلیدی: سفرنامه ، تعزیه ، محرم ، دوره ناصری .