نویسندگان:
عذرا کامران آذر1 ، اکبر یوسفی تیره شبانکاره2 .2دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، رشته ی حقوق خصوصی، شیراز، ایران
چکیده فارسی: شهرداری به عنوان یک سازمان اداری، محلی و غیرمتمرکز، اداره امور شهر را بر عهده دارد و در کلان امر ازنظارت عمومی دولت ها خارج است و به عنوان یک نهاد محلی شناخته می شود به همین لحاظ می توان شهرداری ها را نوعی دولت مستقل محلی برشمرد که در برخی مواقع، قواعد عمومی دولت ها را می توان بر آنها بار کرد بر همین مبنا می توان گفت که شهرداری ها در رهگذر انجام وظایف خود ممکن است موجبات ورود خسارت به دیگران را فراهم آورند، که این خسارت در حوزه مسئولیت کیفری و مدنی مورد توجه قرار گرفته است هر چند که در ماده یازده قانون مسئولیت مدنی شقوق و شرایطی که برای تحقق مسئولیت کارمندان شهرداری و موسسات وابسته به آنها مشخص و حدود ضمان آنها تا حدودی معلوم شده، اما دغدغه اصلی مشخص نمودن میزان تقصیر در انجام عمل موجب خسارت به صورت عمد یا سهو بوده است با توجه به اصل ۴۲ قانون اساسی و قاعده ی لاضرر برای احقاق حق می بایست اقدام به تامین دلیل و سپس اخذ اساس حق از دبیران دیوان عدالت اداری صورت پذیرد لذا مهمترین هدف پژوهش حاضر، بررسی مسئولیت مدنی شهرداری در جبران خسارت در حقوق ایران، می باشد