نویسندگان:
مسعود همت1 ، محسن طاهری2 .1عضو هیئت علمی/مدیر گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
2دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی
چکیده فارسی: افراد نمی توانند بدون هیچ ضابطه ایی در ضمن عقد، شرطی را منعقد سازند و بعد هم آن را لازم الوفاء بدانند، بلکه شرط باید تحتضوابط مقرره در قانون و شرع مقدس اسلام منعقد گردد شروطی که در ضمن عقد نکاح درج می گردند نباید مخالف کتاب و سنت باشند اکثر فقهای امامیه با توجه به حدیث المومنون عند شروطهم الا شرطا حرم حلالا او احل حراما ، معتقدند که اصلا به صحت لزوم هرشرطی است که در ضمن عقد نکاح درج می شود، مگر این که شرطی باشد که حلالی را حرام و حرامی را حلال گرداند شرط مخالفکتاب و سنت می تواند نقش موثری در عقد نکاح و انحلال آن داشته باشد، و موجب دگرگونی و تحول عظیمی گردد مهمترین امر معتبردر صحت شرط به عنوان یکی از شرایط اختصاصی شرط ضمن عقد، عدم مخالفت آن با کتاب و سنت است و متعاقدین نباید به شرطیتوافق کنند که با کتاب و سنت مخالفت داشته باشد دلیل بیان این شرط آن است که هیچ امری نبایستی با قرآن و سنت، مخالف باشد وشرط ضمن عقد نکاح نیز جزو همین امور است و مخالفت شرط با کتاب و سنت هیچ گونه جوازی برای صحت آن باقی نمی گذارد اینشرط مورد توجه و اتفاق فقهایی که به شرایط صحت شرط پرداخته اند بوده است