چکیده فارسی: هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر مهارتهای ارتباطی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 30 نفر از آنان در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش تحت 12 جلسه 90 دقیقه‌ای جلسات درمانی پذیرش و تعهد اقتباس از پترسون، ایفرت، فینگولد و دیویدسون (2009) قرار گرفت؛ اما گروه گواه هیچ‌گونه مداخلهای دریافت نکردند و در لیست انتظار باقی ماندند. از پرسشنامه تجدیدنظر شده مهارتهای ارتباطی کوئیندام (2004) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه‌‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن‌فرونی) انجام پذیرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد در مرحله پسآزمون و پیگیری نسبت به گروه گواه اثربخشی معناداری بر درک پیام (37/6=F، 004/0=P)، تنظیم هیجان (62/8=F، 001/0>P)، گوش دادن (57/4=F، 017/0=P)، بینش به ارتباط (04/16=F، 001/0>P)، ابراز وجود (16/9=F، 001/0>P) دختران نوجوان دارد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می‌توان گفت که درمان پذیرش و تعهد می-تواند به عنوان شیوههای درمانی برای بهبود مهارتهای ارتباطی دختران نوجوان در محیط‌‌های آموزشی و درمانی به کار برده شود.
The effectiveness of acceptance and commitment therapy on communication skills of female students of high school
English Abstract: Aim: The aim of this study was to determine the effectiveness of admission and commitment therapy on communication skills of female high school students. Methods: The research method was quasi-experimental with a pre-test, post-test design with a control group with a 2-month follow-up phase. In this study, the statistical population was female high school students in Tehran in the academic year 2019-20. Using simple random sampling method, 30 of them were divided into two groups of experimental and control (15 people in each group). The experimental group underwent 12 90-minute sessions of acceptance and commitment therapy sessions adapted from Peterson, Efert, Fingold, and Davidson (2009); But the control group did not receive any intervention and remained on the waiting list. The Revised Communication Skills Questionnaire Queendom (2004) was used to collect information. The analysis of information obtained from the implementation of questionnaires was performed through SPSS software version 24 in two descriptive and inferential sections (analysis of covariance, one-way analysis of variance and Bonferroni post hoc test). Results: The results showed that acceptance and commitment treatment in the post-test and follow-up stages compared to the control group had a significant effect on message perception (F=6.37, P=0.004), emotion regulation (F=8.62, P<0.001), listening (F=4.57, P=0.017), insight into communication (F=4.04, P<0.001), assertiveness (F=9.16, P<0.001) has teenage girls. Conclusion: Based on the results of the present study, it can be said that acceptance and commitment therapy can be used as therapeutic methods to improve communication skills of adolescent girls in educational and medical settings.