نویسندگان:

زبیر صمیمی¹ ، زهرا صادقی² ، قاسم آهی³ .

²کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد بیرجند، بیرجند، ایران

³استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

چکیده فارسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که با هدف بررسی رابطه آسیب پذیری با بعد فرسودگی کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران انجام شد جامعه آماری آن را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر بیرجند N=۵۵۰ تشکیل داد تعداد اعضای نمونه در این پژوهش ۳۲۸ نفر در نظر گرفته برآورد شد برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد برای گردآوری داده ها از خرده مقیاس آسیب پرهیزی کوتاه پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر و همکاران ۱۹۹۴ و خرده مقیاس فرسودگی پرسشنامه کیفیت زندگی حرفه ای استام ۲۰۱۰ استفاده شد داده ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ تحلیل شد نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین آسیب پذیری و بعد فرسودگی کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد

کلمات کلیدی: فرسودگی ، آسیب پرهیزی ، کیفیت زندگی حرفه ای .