نویسندگان:
فاطمه السادات رباطی1 ، یزدان تاتاری2 .2کارشناسی ارشد، رشته تاریخ فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده فارسی: یکی از راه های رسیدن جوامع به مفهوم اصلی سلامت، برخورداری از سلامت معنوی است سلامت معنوی قادر است فرد را در برابر بسیاری از بیماریها و مشکلات روانی مصون نگه داشته و امنیت و آرامش روحی و روانی را به وی اعطا کند و در نهایت جامعه را سالم نگه دارد سلامت معنوی ناشی از اعتقادات و ارتباط انسان با خالق خود است؛ لذا میتوان گفت، مفهوم سلامت معنوی، شناخت خالق، دوست داشتن او و تلاش برای دست یافتن به مقام قرب اوست هدف مقاله حاضر بررسی و تحلیل سلامت معنوی از دیدگاه نهج البلاغه است سلامت معنوی جامعه علوی به مفهوم ارتباط سالم انسان با عالم معنا و حرکت او در مسیر قرب الهی با ابزار توحید و معاد باوری، وارستگی و بندگی خداوند است