نویسندگان:

معصومه شجاعی¹ ، محمدهادی حیدریان² .

²کارشناسی ارشد اندیشه سیاسی در اسلام، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده فارسی: از مهم ترین ضرورت های سیاسی جهان اسلام مسئله وحدت اسلامی است موضوعی که می توان آن را یکی از اصلی ترین عوامل بزرگی و ارجمندی مسلمانان دانست؛ در مقابل، تفرقه و تشتت جز حقارت و خواری و به هدر رفتن نیروهای فکری و سرمایه های انسانی جهان اسلام چیزی در بر نخواهد داشت متاسفانه جریان هایی با رفتارها و مواضعی که اتخاذ می کنند به تقابل عملی با این اصل اصیل و راهبردی به مقابله برخاسته و اختلافات مذهبی را بیشتر و تحقق وحدت اسلامی را با چالش روبرو ساخته اند هدف ما در این نوشتار این است که مختصات فکری و عملی وحدت سیاسی در اسلام را از دیدگاه امام علی ع بررسی نماییم علی بن ابیطالب ع بود که با مشاهده آشفتگی جامعه اسلامی پس از رحلت حضرت محمد ص ، با شکیبایی و بردباری بی نظیر از طریق گفتار و رفتار تلاش نمود و حدت سیاسی مسلمانان را حفظ نماید و همین کوششها بود که او را به عنوان بزرگ ترین پرچم دار و طلایه دار وحدت معرفی نماید بهره برداری و درس آموزی از سیره عملی ایشان باید سرمشق و الگویی همیشگی جهت حفظ وحدت به خصوص در میان حاکمان و سیاستمداران در جامعه اسلامی باشد سوال اصلی ما در این نوشتار این است که مولفههای گفتاری و رفتاری وحدت سیاسی در میان حکمرانان در پرتو آموزه های نهج البلاغه چیست؟

کلمات کلیدی: اندیشه ، نهج‌البلاغه ، وحدت سیاسی ، امیرالمومنین علی ع ، حاکمان .