نویسندگان:
موسی عبادی1 ، محسن خوش فر2 ، محبوبه میرزایی3 .2استادیار گروه حدیث جامعه المصطفی ص العالمیه، قم،
3طلبه سطح ۴ رشته تفسیر تطبیقی موسسه عالی فاطمه الزهراء اصفهان؛ مرکز پژوهشی مطالعات بین رشته ای علوم انسانی اسلامی فاطمه الزهراء
چکیده فارسی: یکی از آیات متشابه قرآن که در آن از حیلولت خداوند میان انسان و قلبش سخن گفته است و به سبب روایات ذیل آن، اختلاف شدیدی میان مفسران ایجاد کرده است فراز « ان الله یحول بین المرء و قلبه ؛انفال/۲۴» است برخی از مفسران بدون توجه به قرینه های متصل و منفصل در آیه و با استناد به روایات، جبرگرا شده و ایمان و کفر انسان را درگرو اراده الهی می دانند برخی با توجه به قرینه ها و با استناد به صدر آیه مبنی بر استجابت خدا و رسول و ذیل آیه که وعیدی برای بازگشت انسان به سوی خداوند است؛ اختیار انسان را در ایمان و کفر دخیل می دانند نوشتار حاضر به روش تحلیلی و تطبیقی به بررسی محتوایی روایات و نظریه های مطرح مفسران فریقین در مورد «حیلوله» می پردازد برخی آن را از صفات خدا مثل سلطه، حاکمیت و قدرت و برخی آن را در مورد رابطه انسان و خدا مانند قرب الهی و عالم بودن به انسان و برخی آن را کنایه از مرگ و انفصال دانسته اند به نظر می رسد به عالم وجود و تکوین ارتباط دارد و مصداق آن حقیقت محمدیه است که بین انسان و قلب او قرار می گیرد و فیوضات الهی را به اذن خداوند به قلب منتقل می کند و دست تقاضای انسان که از آستین نیازمندی بیرون می آید با اختیار صفات جمالی یا جلالی را فرامی خواند که مناسب حال او است