نویسندگان:

کریم افشاری نیا¹ ، مرتضی رحیمی² ، سیده معصومه دستغیب³ .

²دانشیار بخش علوم قرآن و فقه دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه شیراز

³دانشجو دکتری ، فقه و حقوق، بخش علوم قرآن و فقه، دانشکده الهیات ، دانشگاه شیراز

چکیده فارسی: امروزه ویروس کرونا همه زندگی بشر ، از جمله فعالیت های مذهبی، همچون مناسک حج مسلمانان را به خاطر خطر ابتلا تحت تاثیر قرار داده است، با توجه به وجوب حج از یک سو و حرمت به خطر انداختن خود از سوی دیگر ، این پرسش پیش می آید که در چنین شرایطی چه باید کرد، نتایج پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است حاکی از آن می باشد که اگر مکلف احتمال عقلایی دهد که در صورت درگیری با کرونا بیماری وی شدت یابد و موجب مرگ وی گردد، حج از وی ساقط می شود، از سویی در فرض رعایت نکات بهداشتی احتمال سرایت کرونا کاهش می یابد ؛ از این رو بین وجوب حج و قاعده لاضرر تزاحم پیدا نمی شود در فرض نیابت در حج اگر وجوب استنابت منحصر در شخصی باشد که حج بر ذمه اش مستقر شده و در همان سال مستطیع شده است چنان که بیماری ، همچون کرونا و مانند آن عارض شود، استنابت واجب نیست و وی مستطیع نمی باشد اگر عاملی مانند بیماری کرونا مانع از تعویض لباس دوخته گردد، احرام صحیح است ، اگر شخص به علت بیماری یا خوف از تشدید از روی عمد لباس احرام را بر تن نکند، به دلیل روایات و قاعده لاحرج و قاعده ضرورت کار وی حرام نخواهد بود

کلمات کلیدی: کرونا ، فقه ، اضطرار ، حج ، استطاعت .