نویسندگان:
ابوذر زارع1 ، لیلا رضی پور2 ، اکبر احمدی3 ، ناصر علی افضل نژاد4 .2دانشجوی دکتری رشته الهیات و معارف اسلامی گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین پیشوا
3استادیارگروه فقه ومبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین پیشوا
4استادیارگروه فقه ومبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین پیشوا
چکیده فارسی: بینه جایگاه ویژه ای در نزد فقها دارد و در دو معنی استعمال می شود، به معنی اعم آن که در این معنی بینه بهمعنی لغوی خویش استعمال شده است ، یعنی هر چیزی که بتواند مجهولی را اثبات کند ، بینه است و بینه به معنیاخص آن که شامل شهادت دو شاهد عادل مرد و یا شهادت یک شاهد عادل مرد به علاوه شهادت دو شاهد عادلزن می شود بینه شخصی همان شهادت است و اصطلاحا عبارت است خبر «از قطعی از حقی به نفع یکی ازطرفین و به زیان» دیگری در نظام حقوقی اسلام، همانند بسیاری از نظام های حقوقی، ادله اثبات، اهمیت زیادیدارد و در میان این ادله، دلیل شهادت و گواهی شاهدان، به طور ویژه در مباحث فقهی و حقوقی مورد توجه و بحثقرار گرفته است یکی از مباحث مورد بحث در شاهد، صفات و شرایطی است که شاهد باید دارا باشد تا شهادتوی در دادگاه پذیرفته شود بنابر نظر مشهور فقهای شیعه، شاهد باید دارای شروط بلوغ، عقل، اسلام، طهارت مولد،عدالت و انتفاء تهمت باشد تا شهادت وی در دادگاه مورد پذیرش قرار گیرد عدالت شاهد در ادی شهادت ، بهمعنی اخص آن، که فقها فرمودند ملکه نفسانی است که اجتناب از گناهان کبیره وترک اصرار بر گناهان صغیرهدارد ، مد نظر نیست ، بلکه همان که شاهد ظاهر الصلاح باشد و مردم از او به صلاح و نیکی یاد کنند ، برای ادایشهادت کافی است ایمان یکی دیگر از شرایط شاهد است منظور از ایمان شاهد ، ایمان به معنای اخص آن شیعهاثنی عشری نیست ، بلکه همین که شاهد مسلمان باشد و مسلمان بودن او برای قاضی احراز شود ، برای شهادتدادن کافیست