نویسندگان:

سودابه مظفری¹ ، علی اسودی² ، زهرا ایزدی³ .

¹استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه خوارزمی

²استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه خوارزمی

³دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه خوارزمی

چکیده فارسی: مجموعه عملکردهای فردی و اجتماعی انسان در سایه ی نگرش او به دنیای پیرامون خود معنا می یابد بر این اساس تغییر و تربیت در حوزه رفتاری انسان نیازمند تغییرات اساسی در حوزه شناختی او از دنیا است امام علی ع به عنوان رهبر و مصلح اجتماعی برای درمان دنیاگرایی و جبرگرایی مخاطبان خود از توانش زبانی در نهج البلاغه در جهت تعلیم نحوه نگرش صحیح انسان به دنیا بهره برده است در این راستا پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی توصیفی و بر اساس الگوی سه وجهی فرکلاف به بررسی سنت عملکردی دنیا در مقابل نگرش انسان در نهج البلاغه پرداخته و در جریان آن در سطح توصیف با بررسی واژگان مربوط به اعضای بدن انسان و بازتولید استعاره مفهومی «دنیاگرایی بیماری است»، مخاطبان دنیاگرا را متوجه بیماری خود کرده است سپس در سطوح تفسیر و تبیین با غیر طبیعی جلوه دادن بیماری مهلک دنیاگرایی، آنها را به تغییر زاویه دید خود به دنیا ترغیب کرده است

کلمات کلیدی: نگرش ، نهج‌البلاغه ، فرکلاف ، دنیاگرایی ، جبرگرایی ، سیری در مسائل خانواده ، هدف تربیت اعتقادی ، جنسیت‌پذیری تربیت اخلاقی ، مبانی تربیت عقلانی ، مبانی تربیت سیاسی ، حمایت‌ اجتماعی خانواده ، توسعه سیاسی ، پایگاه اقتصادی- اجتماعی ، سیاست جنایی قضائی ، مدیریت و سبک زندگی ، نظام تعلیم و تربیت عمومی .