نویسندگان:
مرتضی افشار1 ، مرضیه خواجه دادی2 ، آرزو ارباب3 ، فاطمه سرگلزایی4 .1دکتری روانشناسی، استادیاردانشگاه آزاد اسلامی
2دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زابل و آموزگار شهرستان نیمروز،
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زابل و آموزگار شهرستان نیمروز
4دانش آموز پایه دهم دبیرستان نمونه نجمه زابل
چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سخت رویی با افزایش سازگاری فردی و اجتماعی در بین دانش آموزان متوسطه شهر زابل می باشد روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان دختر پایه یازدهم که شامل 830 نفر می باشد تعداد حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 265 بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سخت رویی کوباسا 1979 و سازگاری فردی و اجتماعی کلارک و همکاران 1953 است به منظور سنجش پایایی تعداد 30 نسخه از پرسشنامه به صورت آزمایشی در اختیار پاسخ دهندگان قرار گرفت که پس از جمع آوری پرسشنامه و ورود داده ها به نرم افزار SPSS ضریب آلفای کرونباخ برای سخت رویی 0/82 و سازگاری فردی و اجتماعی 0/88 به دست آمد برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی همچون آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گرددید نتایج پژوهش حاکی از آن است بین سخت رویی با افزایش سازگاری فردی و اجتماعی در بین دانش آموزان متوسطه شهر زابل رابطه معناداری وجود دارد