نویسندگان:

مرتضی افشار¹ ، فاطمه سرگلزایی² ، حسین علی میرشکاری³ ، ابوالقاسم جدید الاسلامی⁴ .

¹دکتری روانشناسی، استادیاردانشگاه آزاد اسلامی

²دانش آموز پایه دهم دبیرستان نمونه نجمه زابل

³دانشجو روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی زابل

⁴دانشجو روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی زابل

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هوش هیجانی بر احساس خودکارآمدی با میانجیگری خویتشن داری معلمان مدارس ابتدایی است روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش ار نوع کیفی کمی بوده است جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان مقطع ابندایی شهرستان هیرمند، در سال تحصیلی 98 99 به حجم 624 نفر بوده است که از این تعداد با استفاده از جدول مورگان به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای برحسب جنسیت ، نمونه ای به تعداد نفر 238 88 مرد 150 زن انتخاب شدند داده ها با استفاده از سه پرسشنامه هوش هیجانی گلمن 1995 و پرسشنامه سنجش خودکارآمدی معلم اسچانن، موران و رولفولک 2001 ، خویشتن داری معلم منظری 1391 جمع آوری شد برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و آمار استباطی استفاده گردید نتایج پژوهش نشان داد که تأثیر مستقیم هوش هیجانی بر احساس خودکارآمدی t=2 05 و تأثیر مستقیم هوش هیجانی بر خویشتن داری t=6 22 ، معنی دار بود بین خویشتن داری و احساس خودکارآمدی نیز رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد t=4 02 همچنین هوش هیجانی با میانجیگری خویشتن داری بر احساس خودکارآمدی تأثیر می گذارد و این اثر به طور غیرمستقیم،معنی دار می باشد t=3 31

کلمات کلیدی: هوش هیجانی ، خویشتنداری ، احساس خودکارآمدی ، معلمان ابتدایی .