چکیده فارسی: نقش تعیین کننده و روزافزون اطلاعات در انعقاد و اجرای قرارداد و ضرورت آشنایی با آثار حقوقی و قضایی آن در روابط پیچیده قراردادی، کشورهای توسعه یافته را از سالها قبل به بررسی و طرح نظریه تعهد به دادن اطلاعات در قرارداد وادار نموده است از مهمترین نتایج قرارداد بیمه می توان به تعهدات اطلاعاتی بیمه گر، بیمه گذار و اشخاص ثالث و واسطه ها اگر در رابطه طرفین وجود داشته باشند ، در مرحله پیش قراردادی و مرحله پس از انعقاد عقد اشاره نمود تعهد اطلاعاتی در قرارداد بیمه، به عنوان یک تعهد متقابل مورد مطالعه قرار خواهد گرفت؛ زیرا در حقیقت مهمترین مبنای وجود تعهدات اطلاعاتی در حقوق قرارداد بیمه و از مهمترین وجوه تمایز بین قرارداد بیمه و سایر قراردادها، ابتنای بیمه بر حد اعلای حسن نیت است از آنجا که قرارداد بیمه، توافق دو اراده بر امر واحد است، اصل حداکثر حسننیت در عقد بیمه زمانی محقق میشود که هر دو طرف از جمله بیمه گر و نمایندگان او نیز از کتمان حقایق و یا اظهارات کاذبه خودداری نمایند قلمرو تعهدات اطلاعاتی بر محور ارائه و افشای حقایق عمده، در برخی موارد از لحاظ زمانی یا بسته به نوع قرارداد بیمه محدود میشود همچنین مواردی وجود دارد که تعهد افشای اطلاعات ساقط میشود در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به هدف اصلی آن که: بررسی ماهیت حقوقی تعهدات اطلاعاتی قرارداد بیمه است، پرداخته می شود و این نتیجه حاصل می گرد که: بیمه گذار متعهد است حقایق و اطلاعاتی که در تصمیم بیمه گر در خصوص ارزیابی ریسک، تعیین حق بیمه و سایر شرایط قرارداد مؤثر است، را افشا نماید در صورت نقض تعهدات اطلاعاتی در قرارداد بیمه از سوی بیمه گذار، ضمانت اجراهای ابطال قرارداد، حق فسخ بیمه گر، امکان تعدیل شرایط بیمه نامه و همچنین جبران خسارت نسبی بسته به عمدی بودن یا سهوی بودن نقض تعهد و زمان کشف آن، در قانون بیمه پیش بینی شده است و نقض تعهدات اطلاعاتی از سوی بیمه گر مانع از ایفای حقوق بیمه گذار به موجب قرارداد بیمه نخواهد شد برای بیمه گذار می توان حق فسخ در نظر گرفت بیمه گر نیز در قبال تعهدات بیمه گذار تعهدات اطلاعاتی خاص خود را دارد