چکیده فارسی: تربیت دینی به مفهوم فراگیر آن که به معنای آموزش و پرورش دینی است؛ که می تواند کلیدی ترین نقش را در توسعهمعنوی و کمال یک جامعه دینی ایفا نماید هرگونه کاستی یا کوتاهی در این امر، موجب بروز اختلالات و نا به هنجاریهای جبران ناپذیری در پرورش نسل نوین هر جامعه می شود از این رو، برای اصلاح جامعه و پیشگیری از انحرافاتاجتماعی، لازم است، آسیب هایی که تربیت دینی فرزندان را به مخاطره می اندازد، شناسایی شود براین اساس، دراینپژوهش با روش توصیفی تحلیلی با رویکرد استفاده از منابه کتابخانه ای به اهم آسیب ها و موانع تربیت دینی فرزندان ازقبیل: تضاد میان گفتار و رفتار والدین؛ استفاده از روش تربیت مستقیم؛ عدم آگاهی دقیق از آموزه های دینی ؛ بیتوجهیبه شرایط زمان؛ بی تفاوتی نسبت به تربیت دینی فرزندان؛ خشونت و سختگیری های غیرمنطقی؛ خرافهپردازی دردین؛ روشهای تربیتی آسیب زا؛ تبعیض و بی عدالتی در رفتارها به عنوان آسیب هایی که تربیت دینی فرزندانرا به مخاطره می اندازد از دیدگاه اسلام اشاره شده است آسیب هایی که به نقش والدین در تربیت دینی، مربوط می شود و عدم توجه به این آسیب ها در تربیت دینی منجر به بی تفاوتی و در برخی موارد دین گریزی فرزندان می شود