نویسندگان:
مریم احمدی1 ، اکبر بدرزاده2 .1دکتری تخصصی گروه حقوق خصوصی، مدرس دانشگاه
2وکیل پایه یک دادگستری
چکیده فارسی: یکی از پدیده هایی که در بیشتر جوامع نگرانی افراد جامعه را در پی دارد کاهش ارزش پول و در پی آن کاهش قدرت خریدمی باشد حال این سؤال مطرح می شودکه به هنگام اداي دین در معاملات مدت دار باید ارزش اسمی را محاسبه نمود یاقدرت خرید حقیقی را؟ مخالفان جبران کاهش ارزش پول، پول را از مثلیات می دانند و ارزش اسمی را مقوم مثلیت می شمارندو جبران کاهش را مصداق ربا می دانند در مقابل، طرفداران لزوم جبران کاهش، پول را مثلی می دانند ولی ارزش حقیقی رامقوم مثلیت پول هاي اعتباري می شمارند، از این رو لزوم جبران کاهش ارزش پول را مصداق ربا نمی شمارند بر اساسیافته هاي این پژوهش،جبران کاهش قدرت خرید پول در معاملات مدت دار دریافت یا پرداخت زیادي ناحق و ظالمانه نیستبلکه عین انصاف و عدالت است و موضوعاً از تعریف حقیقی ربا خارج می شود قبول این اصل باعث می شود که در مبادلات،عدالت اقتصادي تا اندازة زیادي اعمال شود