نویسندگان:

سیدحکیم جعفری نسب¹ ، فاطمه السادات حسینی² .

¹دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنرکرهای

²استادیار دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه شهید باهنرکرهای

چکیده فارسی: بنابر دلائل عقلی، رسولان الهی در مراتب مختلف تبلیغ دین، باید معصوم باشند، همچنین دلائل قرآنی و روایی نیز نظر عقل را تأئید می کند، اما آیاتی در قرآن به چشم می خورد که دلائل عقلی و نقلی عصمت را تحت تأثیر قرار می دهد، در این آیات به پیامبر اسلام نسبت ذنب داده شده است، که اگر این مطلب صحیح باشد، حجت اسلام زیر سوال می رود، لذا در این مقاله با روش تحلیلی توصیفی مراد آیات مذکور بررسی شده است که ابتدا نظرات دانشمندان اسلامی اعم از اهل سنت و شیعه در این باره مطرح گردیده است، اما آنان تفسیرهای متفاوتی از آیات ارائه کرده اند که نهایتاً با بررسی های لغوی نتیجه چنین حاصل می شود که ذنب به معنای گناه نیست، بلکه به معنای پیامد و اثرات ناگوار یک یا چند فعل می باشد، خواه افعال نیک باشند یا معصیت؛ این پیامدها مصادیق مختلفی دارد که هر کدام، از سیاق آیات بایستی فهمیده شود

کلمات کلیدی: ذنب ، استغفار ، عصوت ، پیاهبر اکرم ، ذنب النبی .