چکیده فارسی: روش: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر سرسختی روانشناختی و کیفیت خواب در افراد با سابقه بستری بدلیل کرونا بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس آزمون و پیگیری بود و جامعه آماری شامل افراد با سابقه بستری بدلیل کرونا در شهر چالوس بود که پس از غربالگری با پرسشنامه سرسختی کوباسا و مدی (1982) و پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ (1989) 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) گواه (15 نفر) 15 نفر بصورت تصادفی جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان گروه آموزشی در هشت جلسه 90 دقیقه‌ای تحت مداخله درمان متمرکز بر هیجان جانسون (2012) قرار گرفتند و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل تحلیل واریانس آمیخته بوسیله نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد مداخله درمان متمرکز بر هیجان در بهبود کیفیت خواب (18/9=F، 005/0=P) و سرسختی روانشناختی (66/4=F، 040/0=P) موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه‌گیری: ضریب اتای تفکیکی نشان می‌دهد 7/24 درصد از تغییرات کیفیت خواب و 3/14 درصد از تغییرات سرسختی روانشناختی به وسیله متغیر گروه بندی تبیین می‌شود؛ بنابراین درمان متمرکز بر هیجان بر سرسختی روانشناختی و کیفیت خواب در افراد با سابقه بستری بدلیل کرونا موثر بوده است.
The effectiveness of emotionally focused therapy on mental toughness and sleep quality among people with a history of hospitalization because of Coronavirus
English Abstract: Aim: This study aimed to determine the effectiveness of emotionally focused therapy on mental toughness and sleep quality among people with a history of hospitalization because of Coronavirus. Methods: This study was quasi-experimental with a pretest-posttest design and follow-up. The statistical population included people with a history of hospitalization because of Coronavirus in Chalous city. After screening people Kobasa and Maddi's hardiness questionnaire (1982) and Pittsburgh sleep quality index (1989), 30 people were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to the experimental group (15 people) and control group (15 people). The participants of the experimental group received Johnson's (2012) emotionally focused therapy intervention in eight 90-minute sessions, and the control group did not receive any treatment. The data were analyzed using the mixed-design analysis of variance using SPSS software. Results: The results indicated that emotionally focused therapy intervention was effective in improving sleep quality (F = 9.18, P = 0.005) and psychological toughness (F = 4.66, P = 0.040). The effect was stable in the follow-up stage as well. Conclusion: The discriminant eta coefficient indicates that the grouping variable explains 24.7% of the changes in sleep quality and 14.3% of the changes in mental toughness. Therefore, emotionally focused therapy has been effective on mental toughness and sleep quality among people with a history of hospitalization because of Coronavirus.