نویسندگان:

¹دانشجوی کارشناسی ارشد باستان¬شناسی دانشگاه تهران Mbahramin@ut.ac.ir

چکیده فارسی: هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های مقابله‌ای بر اثرات استرس پس از سانحه دانش آموزان بهبود یافته پاندمیک کرونا بود. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه‌ی آماری دانش‌آموزان دختر 12تا 17 ساله بهبود یافته از بیماری کرونای در مقطع متوسطه مشغول به تحصیل سال 1400-1399 شهر بم بودند که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس، 30 دانش‌آموز بستری و بهبودیافته پاندمی کرونا انتخاب و به صورت تصادفی درگروه‌های 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی دوازده جلسه 45 دقیقه‌ای بسته آموزشی الکساندر (2002) را دریافتند کردند؛ ابزار پژوهش پرسشنامه اختلال استرس پس از ضربه ویدرز و همکاران (1993) بود؛ دادههای به دست آمده با استفاده از واریانس اندازه‌های تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش مهارت‌های مقابله‌ای بر علائم و نشانه‌های تجربه مجدد حادثه آسیب‌زای تروماتیک (69/10=F، 003/0=P)، علائم و نشانه‌های کرختی عاطفی (93/5=F، 020/0=P) و علائم و نشانه‌های برانگیختگی (80/10=F، 002/0=P) در مرحله پس آزمون موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، نیاز است مداخلات آموزشی و درمانی در راستای کاهش مشکلات روانشناختی و تقویت ویژگی‌های روانشناختی مثبت جهت مقابله با بیماری کرونا صورت گیرد؛ لذا با توجه شیوع بالای اختلالات روانی و تاب‌آوری پایین در هنگام شیوع بیماری و پیامدهای ناشی از آن، مداخلات روان‌شناختی پیشنهاد می‌شود.

The Effectiveness of Teaching Coping Skills in Posttraumatic Stress Effects’ Reductions amongst Adolescents Recovered from Corona Pandemic

English Abstract: Aim: the present study aims at determining the effectiveness of teaching coping skills in posttraumatic stress reduction amongst the students recovered from corona pandemic. Methods: use has been made of a semi-experimental research method with pretest posttest and follow-up design and experimental-evidence groups. The study population included 7 to 12-year-old girl students recovered from Corona disease and schooling in intermediate course during 2021-2022 academic years in Bam City. Using convenience sampling method, 30 individuals were selected from amongst hospitalized students as well as the ones recovered from Corona pandemic and they were randomly placed in two groups, namely experimental and evidence, each containing 15 persons. The experimental group received Alexander’s training package (2002) in 12 45-minute sessions; the study instrument was posttraumatic stress disorder questionnaire designed by Weathers et al (1993). The obtained data were analyzed using repeated measures’ ANOVA. Results: the results indicated that teaching coping skills is effective in reducing the signs and symptoms of re-experiencing the harming traumatic accident (p=0.003, F=10.69), signs of emotional numbness (p=0.020, F=5.93) and signs of arousal and excitement (p=0.002, F=10.80) as figured out in the posttest stage and the effect was found persisting in the follow-up tests. Conclusion: based on the results of the present study, it is needed to perform training and treatment interventions in line with the reduction of psychological problems and corroboration of the positive psychological traits for coping with Corona disease. Thus, considering the high prevalence of the psychological and mental disorders and low resilience at the time of disease outbreak as well as the outcomes resulting thereof, psychological intervention should be made.