نویسندگان:
محمد کرمی1 .1استادیارگروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
چکیده فارسی:
پیشینه و هدف: در حکمت اسلامی، «تغذیه» نه تنها با جسم، بلکه با نفس و بعد ملکوتی انسان ا رتباط دارد طب مدرن، تنها از بعدمادی تغذیه بحث می کند، اما در طب سنتی، تاثیر مبانی حکمت بر طبیبان حکیم و سنتی ایران،مشهود و مبرهن است در این پژوهش، پدید آمدن کیفیتی بنام مزاج بواسطه نفس نه بدن و نیز مکانیسم تاثیر مادی غذا بر نفس، مزاج، کیفیات نفسانی و صفات روحی روانی به عنوان امور غیر مادی در بحث تغذیه تبیین شده است مواد و روش تحقیق: تحقیق به روش مطالعه کتابخانه ای انجام گرفته است بر اساس عنوان و واژگان کلیدی، کتب مرجع فلسفی ابن سینا و ملاصدرا و طب سنتی ایران و مقالات در زمینه ارتباط نفس و بدن و تاثیر تغذیه بر نفس، کیفیات نفسانی و مزاج در طب سنتی به شیوه توصیفی تحلیلی مورد مطالعه قرار گرفته است یافته ها: در این تحقیق، مبانی فلسفی طبی تغذیه مانند؛ ۱ ارتباط نفس و بدن و مرکب بودن بدن برای نفس؛ ۲ مزاج بدن و نسبت آن با روح؛ ۳ ارتباط بدن با روان در طب سنتی؛ و ۴ اصول حاکم برتغذیه نظیر: ساحت ملکوتی تغذیه، سنخیت آن با مغتذی، ارتباط آن با اندیشه و عقیده، تشکیکی بودن مراتب غذا و مغتذی بدست آمد نتیجه گیری: به نظر می رسد که «تغدیه» نه غذا به عنوان یک امر مادی؛ ابتدا بر بدن و سپس بدلیل ارتباط آن با نفس بر مزاج انسان تاثیر دارد اصلاح تغذیه کمی و کیفی به ترتیب، زمینه ساز تقویت اعراض نفسانی ایجابی و تضعیف سلبی ها در جهت تهذیب اخلاق، تعلیم و تربیت و سلامت معنوی است که در عصر حاضر، شایسته تامل از بعد نظری و عملی است