نویسندگان:

مریم گیلانی¹ ، محمدرضا شرفی² ، نرگس سجادیه³ .

¹کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه ی آموزش و پرورش، دانشگاه تهران

²دکتری تاریخ و فلسفه ی آموزش و پرورش، دانشیار دانشگاه تهران

³دکتری تاریخ و فلسفه ی آموزش و پرورش، استادیار دانشگاه تهران

چکیده فارسی: تربیت دارای شئون و ابعاد مختلف است یکی از مهم ترین شئون آن، تربیت اخلاقی است در بعد تربیت اخلاقی، می توانمفیدترین روش تربیتی را روش درونی کردن ارزشهای اخلاقی نامید در این روش، به صورت همزمان به رابطه ی معلم و دانش آموزپرداخته می شود در پژوهش پیش رو حیطه ی تربیت اخلاقی و روش درونی کردن ارزشها، از منظر دیوئی و نظریه ی اسلامی بررسیشده است در این پژوهش ابتدا به بررسی مولفه های تربیت اخلاقی مورد نظر دیوئی و استنتاج اصول، روش ها و شیوه های مربوطبه این مولفه ها با استفاده از الگوی بازسازی شده ی فرانکنا پرداخته شده، سپس به تعیین ارتباط این شیوه ها، با شیوه های مربوط بهروش درونی کردن ارزشهای اخلاقی، در نظریه ی اسلامی عمل می پردازیم و در نهایت پس از طی این مسیر به تحلیل تطبیقیدیدگاه های دیوئی و نظریه ی اسلامی عمل در مورد جایگاه معلم و نقاط افتراق و اشتراک این دو دیدگاه دست می یابیم نهایتا یکی ازوجوه تشابه دیدگاه دیوئی و انسان عامل را می توان در اعتقاد به شیوه هایی با پیش فرض اهمیت آزادی و مسئولیت در اجتماع وهمچنین محوریت تفکر ذکر کرد این در حالی است که یکی از تفاوت های این دو دیدگاه عدم باور دیوئی به جایگاه الگویی معلم است

کلمات کلیدی: معلم ، درونی کردن ارزش ها ، دیوئی ، انسان عامل ، حکمرانی عالی و سازمان های اسلامی ، تعهد و پذیرش" شناخت درمانی بک" روان نژندی" درونگرایی" دانشجویان .