نویسندگان:
حسن قره باغی1 ، مهدی کهنوجی2 .1دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه دین، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره
2استادیار رشته فلسفه در دایره المعارف علوم عقلی اسلامی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره
چکیده فارسی: نوشتار حاضر به بررسی و تحلیل نظام اندیشه اشو در حوزه خداشناسی میپردازد از آنجا که وی در معرفت شناسی، نسبیت و کثرت گرایی را پذیرفته است، تعریفهای بسیار متفاوت و متناقضی از خدا ارائه میدهد اشو در باب شناخت خداوند دو دسته سخن دارد که در یک دسته، شناخت خدا را از راه تجربه و درون ممکن دانسته و در دسته دیگر، آن را هم از اساس، و هم از راه عقل غیر ممکن بحساب می آورد وی خدا را موجودی شخصی و متعین ندانسته بلکه مکررا سخن از همهخدایی به میان می آورد در اندیشه او، خداوند را به هیچ وجه نمیتوان از راه استدلال و منطق اثبات نمود بلکه باید از راه تجربه و احساس درونی آن را پذیرفت اشو نسبت به صفات خداوند سخنان متناقضی دارد، اما برخی از صفات چون جامع تمام اضداد بودن ایشان را می پذیرد در کنار این مباحث، راه هایی چون عشق ورزی، طبیعی بودن و را نیز برای رسیدن و یکی شدن با خداوند مطرح میکند