نویسندگان:

حسین عرب¹ ، ابراهیم توبه یانی² ، سیدعبدالمجید طباطبایی³ .

¹طلبه حوزه علمیه قم، دانشجوی دانشگاه باقرالعلوم ع ؛

²عضو هیات علمی دانشگاه باقرالعلوم ع ؛

³عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی قم؛

چکیده فارسی: یوگا از منظر مطالعات ادیان، به عنوان یکی از شش دستگاه فلسفی هندوئیسم و طریقت عملی عرفان در این آئین محسوب میشود این در حالی است که امروزه یوگا بیشتر به عنوان یک رشته ورزشی در دنیا شناخته میشود عمده مطالعات انجام شده در خصوص تحولات یوگا در دوران مدرن و نسبت آن با ریشه های فلسفی و عرفانی آن، با تمرکز بر جوامع غربی انجام شده است لیکن این مقاله درصدد پاسخ به این مسئله است که آیا پیشکسوتان یوگای ایران، برای یوگا ابعادی معنوی قائل هستند یا خیر داده های این پژوهش که مشتمل بر مصاحبه های منتشرشده از ۲۶ نفر از پیشکسوتان یوگای ایران در نشریه دانش یوگا است، به روش تحلیل توصیفی و از لحاظ کمی و کیفی مورد تحلیل زبانشناختی قرار گرفت الگوی تحلیل مشتمل بر پنج متغیر موجود در معنویت گرایی جدید بود نتایج نشان داد که %۹۶ این افراد در توصیف و تبیین یوگا از مفهوم خودشناسی و خودسازی، %۸۴ از مفهوم درونگرایی و %۴۲ به زندگی در لحظه حال اشاره کردهاند همچنین %۶۱ از ایشان یوگا را عاملی برای ارتباط با امر معنوی و %۷۷ آن را معنابخش زندگی عنوان کرده اند نتایج این تحقیق میتواند در تبیین ماهیت یوگا به عنوان یکی از معنویتهای نوظهور نقش داشته باشد

کلمات کلیدی: تحلیل محتوا ، معنویت‌گرایی جدید ، یوگا ، پیشکسوتان یوگای ایران ، ازدواج .