نویسندگان:

¹کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

²استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، تهران، ایران

چکیده فارسی: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی معنا درمانی گروهی مبتنی بر آموزه های قرآنی بر امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان سینه بود روش تحقیق حاضر نیمه تجربی و از نوع طرح های پیش آزمون پس آزمون بود جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه شهر تهران به تعداد 400 نفر در سال1396 97 بود روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و از زنان مبتلا به سرطان سینه بین محدوده سنی 30 الی 50 ساله که مراجعه کننده به بخش شیمی درمانی یکی از بیمارستان های تهران بودند، 30 نفر انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل و در هر گروه 15 نفر بر اساس ملاک های ورود و خروج از پژوهش انتخاب شدند افرادی که در گروه آزمایش قرار گرفته بودند طی 8 جلسه اساعته که هفته ای 2 مرتبه انجام می گرفت تحت معنا درمانی گروهی مبتنی بر آموزه های قرآنی قرار گرفتند ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران 1991 بود نتایج تحقیق عبارت بود از اینکه معنادرمانی گروهی مبتنی بر آموزه های قرآنی بر افزایش امید به زندگی موثر است 0/ 01> Pبا توجه به نتیجه پژوهش می توان نتیجه گرفت که برای افزایش امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه می توان از معنادرمانی گروهی مبتنی بر آموزه های قرآنی استفاده کرد