نویسندگان:
میلاد ظاهری عبده وند1 ، عبدالکریم معروفی انور2 ، امیر امیریان نژاد3 .1دانشجویی کارشناسی ارشد مدیریت اصلاح و کیفرهای قضایی دانشگاه شهید چمران اهواز ایران
2کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی و دانشجویی کارشناسی ارشد مدیریت اصلاح و کیفرهای قضایی دانشگاه شهید چمران اهواز ایران
3دانشجویی کارشناسی ارشد مدیریت اصلاح و کیفرهای قضایی دانشگاه شهید چمران اهواز ایران
چکیده فارسی: در این تحقیق، قسم از نظر فقه جزایی وحقوق کیفری به شیوه تحقیقی وتحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است، قسم یکی از ادله اثبات دعوای کیفری است که در نبود سایر ادله از قبیل شهادت شهود، اقرار وعلم قاضی، مورداستفاده محاکم قرار می گیرد حیطه موضوعی قسم پیرامون اثبات جنایات وارده به نفس اعم از دیه و قصاص نفس است ولی قسم در اثبات جرایم تعزیری و حدی هیچ گونه توان وارزش اثباتی ندارد، مگر از جنبه حق الناس وضرروزیان ناشی از جرم از آنجای که برای اثبات جنایات همیشه نمی توان از مبانی خاصی همچون اقرار،شهادت و علم قاضی استفاد کرد لذا قانونگذار با ایجاد نهاد قسم به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در مورد خاص به حاکم قاضی اجازه داده است در حدود متعارف وبرای جرایم خاصی مورد استفاده قراردهد