چکیده فارسی: هدف: هدف این پژوهش، مقایسه تأثیر زوج درمانی شناختی- رفتاری و زوج درمانی هیجان مدار بر طرحوارههای عشق زنان متأهل بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماه اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش زنان متأهل 40-25 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1397 بود که 60 زن متأهل به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه طرحواره عشق سینگلیز و همکاران (1995) بود. گروه آزمایش زوج درمانی شناختی-رفتاری شادیش و بالدوین (2005) 10 جلسه و گروه آزمایشی زوج درمانی هیجان مدار جانسون (2004) را در هشت جلسه به مدت 90 دقیقه دریافت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از واریانس اندازه‌های مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: مداخله زوج درمانی شناختی-رفتاری بر طرحواره عشق ایمن (F=5.98، P=0.019)، طرحواره عشق چسبیده (F=9.20، P=0.004)، طرحواره عشق کناره‌گیر (F=8.55، P=0.006)، طرحواره عشق بی‌ثبات (F=8.15، P=0.007)، طرحواره عشق غیرجدی (F=5.71، P=0.022)، و طرحواره عشق بی‌علاقه (F=9.99، P=0.003) و در مداخله زوج درمانی هیجان‌مدار بر طرحواره عشق ایمن (F=9.18، P=0.004)، طرحواره عشق چسبیده (F=8.23، P=0.007)، طرحواره عشق کناره‌گیر (F=5.21، P=0.028)، طرحواره عشق بی‌ثبات (F=12.81، P=0.001)، طرحواره عشق غیرجدی (F=6.01، P=0.019) و طرحواره عشق بی‌علاقه (F=10.65، P=0.002) مؤثر بوده است و این تأثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. نتیجه‌گیری: زوج درمانی شناختی-رفتاری و زوج درمانی هیجان‌مدار از مداخلات مؤثر بر طرحوارههای عشق زنان است؛ لذا این یافته ها تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی زنان متأهل ارائه میکنند.
A Comparison of the Effects of Cognitive-Behavioral Couple Therapy and Emotionally-Focused Couple Therapy on Love Schemas of Married Women
English Abstract: Aim: The present study aimed to compare the effects of cognitive-behavioral couple therapy and emotionally-focused couple therapy on the love schemes of married women. Methods: The present quasi-experimental study had a pretest-posttest design with a control group and a two-month follow-up. The statistical population consisted of married 25-40-year-old women who visited counseling centers in Tehran in 2018. Among them, 60 married women were selected after screening with the love schema questionnaire by Singelis et al. (1995) using the convenience sampling method and were randomly divided into two groups, experimental and control (20 women per group). The experimental group received the cognitive-behavioral couple therapy by Shadish and Baldwin (2005) in 10 sessions, and the emotionally-focused couple therapy by Johnson (2004) in eight sessions for 90 minutes. The. Results: The cognitive-behavioral couple therapy intervention affected secure love schema (P=0.019, F=5.98), clingy love schema (P=0.004, F=9.20), skittish love schema (P=0.006, F=8.55), fickle love schema (P=0.007, F=8.15), casual love schema (P=0.022, F=5.71), and disinterested love schema (P=0.003, F=9.99). The emotionally-focused couple therapy intervention also affected secure love schema (P=0.004, F=9.18), Clingy love schema (P=0.007, F=8.23), Skittish love schema (P=0.028, F=5.21), Fickle love schema (P=0.001, F=12.81), Casual love schema (P=0.019, F=6.01), and disinterested love schema (P=0.002, F=10.65), and the effect was stable in the follow-up phase. Conclusion: Cognitive-behavioral couple therapy and emotionally-focused couple therapy are effective interventions in improving women's love schema; hence, the findings provide important implications for the education and promotion of mental health in married women.