چکیده فارسی: هدف: پژوهش حاضر به بررسی نقش واسطه‌ای پریشانی روانشناختی در رابطه بین ترس و کیفیت روابط زوجین در والدین کودکان سرطانی می پردازد. روش: مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش حاضر را والدین تمامی کودکان سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان کودکان بندرعباس در سال 1398 در بر می‌گیرد که از این بین با روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 200 والد به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه کیفیت روابط زوجین پرسشنامه خوشکام و همکاران (1386)، پرسشنامه ترس مارکس و ماتیوس (1979)، و پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران (2002) بود. تحلیل داده‌ها از طریق روش‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با بهره-گیری از نرم افزار AMOS انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان دادکه ترس و پریشانی روانشناختی با کیفیت روابط زوجین دارای رابطه منفی معنادار هستند؛ همچنین ضریب همبستگی بین کیفیت روابط زوجین با پریشانی روانشناختی (**44/0-) و ترس (**30/0-) در سطح 01/0 معنادار است و ضریب همبستگی بین ترس با پریشانی روانشناختی (**34/0) در سطح 01/0 معنادار است. نتیجه گیری: بر این اساس در زمینه طراحی اقدامات لازم به منظور ارتقای کیفیت روابط زوجین در والدین دارای کودک سرطانی می‌توان به تدوین برنامه‌هایی در جهت کاهش ترس و پریشانی روانشناختی اقدام نمود.
Predicting the Quality of Couples' Relationships based on Fears of Parents of Children with Cancer: A Mediating Role of Psychological Distress
English Abstract: Aim: The present study aimed to investigate the mediating role of psychological distress in the relationship between fear and the quality of marital relationships in parents of children with cancer. Methods: The present study was descriptive-correlational and had a structural equation modeling type, and its statistical population consisted of parents of all children with cancer who visited Bandar Abbas Children's Hospital in 2019. Among whom, 200 parents were selected as the sample group using the purposive sampling method. Data collection tools included the Quality of Couple Relationship Questionnaire by Khoshkam et al. (2007), the Fear Questionnaire by Marks & Mathews (1979), and the Psychological Distress Scale by Kessler et al. (2002). Data analysis was performed using Pearson correlation coefficient, and path analysis according to AMOS. Results: The results indicated that psychological fear and anxiety had a significant negative relationship with the quality of couples' relationships. Furthermore, the correlation coefficients between the quality of couples' relationships with psychological distress (r=-0.44) and fear (r=-0.30) were significant at a level of 0.01, and the correlation coefficient between fear and psychological distress (r= 0.34) was significant at a level of 0.01. Conclusion: Accordingly, programs can be developed to reduce fear and psychological distress in designing the necessary measures to improve the quality of couple relationships in parents of children with cancer.