نویسندگان:

چکیده فارسی: هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی تکانشگری در نوجوانان بر اساس صفات شخصیت و مهارت های حل مساله اجتماعی بود. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه­ آماری پژوهش را دانش­آموزان دختر متوسطة اول و دوم مدارس منطقه 10 شهر تهران در سال 1398 به تعداد 600  نفر تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از روش کوکران به مقدار 155 نفر به دست آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارات (1959)، ویژگی های شخصیتی نئوکاستا و مک کری (1992) و مهارت های حل مساله اجتماعی دزوریلا و همکاران (2002) بودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به­دست آمده از اجرای پرسشنامه­ها در دو بخش توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد مؤلفه­های حل مسئله اجتماعی در مجموع 3/34 درصد از واریانس تکانشگری را در نوجوانان تبیین نموده است؛ همچنین از بین مؤلفه­های حل­مسئله اجتماعی، جهت­گیری مثبت نسبت به مسئله به صورت منفی و جهت­گیری منفی و سبک تکانشی/ بی­دقتی آن به صورت مثبت و معنادار تکانشگری در نوجوانان را پیش­بینی می­کند. همچنین با ورود صفات شخصیت در معادله پیش بینی و با کنترل اثر مؤلفه­های حل­مسئله اجتماعی، مقدار واریانس تبیین شده تکانشگری 8/5 درصد افزایش یافته است. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش مشخص کرد که از بین صفات شخصیت، روان رنجورخویی به صورت مثبت و برونگرایی و توافق پذیری به صورت منفی و معنادار تکانشگری را در نوجوانان پیش­بینی می­کنند.

Predicting Impulsiveness in Adolescents based on Personality Traits and Social Problem-Solving Skills

English Abstract: Aim: The present study aimed to predict impulsiveness in adolescents based on personality traits and social problem-solving skills. Methods: The research was descriptive-correlational, and its statistical population consisted of 600 female students of the first and second secondary schools in district 10 of Tehran in 2019. The sample size was equal to 155 using Cochran's method. The research tools included Barratt Impulsiveness Scale (BIS) (1959), the personality traits questionnaire by McCrae & Costa (1992), and the social problem-solving skills questionnaire by D'Zurilla et al. (2002). Analysis of data obtained from the questionnaires was performed in descriptive and inferential phases of Pearson correlation coefficient, and Multiple regression. Results: Social problem-solving components explained a total of 34.3% of the variance of impulsiveness in adolescents. Among the components of social problem-solving, positive problem orientation (PPO), and negative problem orientation (NPO), and its impulsive/carelessness style positively and significantly predicted impulsiveness in adolescents. The inclusion of personality traits in the prediction equation and controlling the effects of social problem-solving components also increased the rate of explained variance of impulsiveness by 5.8%. Conclusion: Among the personality traits, neuroticism positively, extroversion and agreeableness negatively and significantly predicted impulsiveness in adolescents.