نویسندگان:

ظهیر احمدی¹ .

¹فارغ التحصیل کارشناسی ارشدعلوم قران و حدیث و دکتری فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق ع مدرس دانشگاه علامه طباطبائی و دانشگاه صداوسیما استادیارپایه پنجم

چکیده فارسی: حدود و ثغور آزادی و مسوولیت در مناصب مرتبط با دولت و حکمرانی در حکومت علوی دارای تعریت مشخص و مولفه های قابل سنجش و ارزیابی است این دو مفهوم در تقارن باهم و ما به ازاء هم بتود و ارتباط وثیق مستقیم و متقابل دارند حکومت علوی که یکی از دورانهای طلایی و قابلیت الگوبرداری در تاریخ حکمرانی در جوامع انسانی است؛ به صورتی مستند بویژه در نهج البلاغه منعکس شده است این کتاب شریف مجموعه ای متضمن اندیشه و گفتار و انعکاس رفتار انسانی کامل و وارسته که در تمام عرصه های زندگی پربرکت خویش چون خورشیددرخشیده و شعاع آن بر همه پرتو افکند است نهج البلاغه، منشور انسان سازی، جهان بینی عرفانی و سلوک اجتماعی و سیاسی و منشور دولت و حکمرانی است، در یک کلام، منشور گونه زیستن سعادتمندانه هدفدار و شرافتمندانه است از وطبه ها، نامه ها و حکمتهای نهج البلاغه میتوان اصول اساسی ای را استخراج و استنبا ط کرد و چراغ را زندگی فردی و اجتماعی قرارداد در این نوشتار با استفاد از روش مطالعات اسنادی و کتابخانهای و تفسیر مزجی به سراغ نهج البلاغه رفته و دو مقوله آزادی و مسئولیت و رابطه این دو با یکدیگر و با انستان را از دیدگاه علوی و با ملاحظه دوران حکمرانی علوی مورد مطالعه قرار داد و این نتایج حاصل آمد که از منظر علوی، انسان اصاله آزاد آفرید شد و این آزادی در قبال مسوولیت است در حکومت علوی کسانی صلاحیت تصدی مسوولیت های حکمرانی را دارند که دارای صلاحیتهای ایمانی، عقیدتی، استعدادهای شخصی و مدیریتی بود و مسوولیتها به مثابه امانت نه فرصت بهر وری شخصی به افراد سپرد میشود

کلمات کلیدی: نهج‌البلاغه ، آزادی ، مسوولیت ، حکمرانی علوی ، شناخت، خطا هاي شناختي، فاجعه سازي، كنترل هيجانات، درشت نمايي ، مسبحات، توحيد، مشتركات، تسبيح ، هماهنگي، نظام .