نویسندگان:

اعظم رمرودی¹ ، حسین خاکپور² ، محمد تقی زندوکیلی³ .

¹دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان

²دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان

³استادیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان

چکیده فارسی: با گسترش اسلام به کشورھای غیر عرب اندک اندک آھنگ ترجمه قرآن شکل گرفت فرآیند ترجمه قرآن به دیگر زبان ھا به منظور شناساندن صحیح مفھوم قرآنی برای دیگر ملت از اھمیت بسیاری برخوردار است لزوم شناخت ترجمه ھای برتر ما را بر آن داشت با عنایت به پنج روش ترجمه قرآن کریم؛ یعنی تحت الفظی، آزاد، تفسیری، ادبی، عرفانی میزان موفقیت مترجمان منتخب را در انعکاس معنی حرف جر باء در ھر روش را مورد بررسی و نقد قرار دھیم ھدف از این پژوھش تطابق ترجمه ھای فارسی منتخب با معانی ارائه شده از تفاسیر و کتب ادبی است تا نشان دھد کدام یک از پنج روش ترجمه بھتر توانسته است به وظیفه خود عمل کند مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی پس از بررسی و تحلیل یافته ھای پژوھش نشان می دھد اکثر مترجمان معنای اصلی باء یعنی الصاق را در نظر گرفته اند و در مجموع تقریبا ھر پنج روش ترجمه انطباق زیادی با تفاسیر و کتب ادبی دارد

کلمات کلیدی: ترجمه قرآن ، انواع باء ، ترجمه آزاد ، ترجمه ادبی ، ترجمه عرفانی .