نویسندگان:

فریده حمیدی¹ ، انسیه زواره² .

¹دانشیار روان شناسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

²مدرس دانشگاه، پژوهشگر حوزه زنان و خانواده دانش آموخته دکتری

چکیده فارسی: امروزه در سطح جهانی به ویژه در کشورهای در حال توسعه ، بیشترین تمرکز بر چگونگیدستیابی به اهداف توسعه همه جانبه، یعنی توسعه پایدار و توسعه انسانی است و توسعه پایدار درکشورهای اسلامی نیز، بدون مشارکت گسترده زنان محق نمی شود از این رو، مشارکت افزون ترزنان در روند توسعه کشور، امری ضروری است مقاله حاضر با روش بررسی شاخص هایجنسیتی در اسناد بین المللی و وضعیت ایران، به بررسی میزان بهره مندی زنان از شاخص هایبرابر در سطح جامعه و توانمندی آنها در ایران، اتخاذ و تقویت سیاست های موثر و قوانین قابل اجرا در سطوح مختلف می پردازد این شاخص، جایگاه زنان را در سه بعد سلامت، توانمندسازیو بازار کار نشان می دهد و تفسیر آن، درصد خسارت و یا بهره توسعه انسانی بالقوه، را در تعامالبا نقش های زنان، مورد سنجش قرار می دهد نتایج بیانگر تصویری نامطلوب از جایگاه زنان استکه شایسته وجهه منطقه ای و جهانی زن ایرانی نیست از این رو بازنگری در سیاست هایقانون گذاری، اقدامات اجرایی و نظارتی امری اجتناب ناپذیر است و می بایست عزم همه حکومت،همکاری و هم افزایی بخش های مختلف سازمان های غیردولتی و مدنی، از جمله دانشگاهیان نیاز،به میدان عمل آید تا زمینه ها و زیرساخت های لازم برای استفاده حداکثری از ظرفیت زنان درفرایند توسعه اجتماعی همه جانبه، فراهم آید

کلمات کلیدی: توسعه اجتماعی ، منزلت اجتماعی ، زنان ، توسعه پایدار ، نظام تعلیم و تربیت عمومی ، واگرایی فرهنگی ، توسعه سیاسی .