نویسندگان:

حسین محمدی¹ ، انسیه سجادیان² .

¹استادیار گروه تاریخ دانشگاه خوارزمی

²دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی دانشگاه خوارزمی

چکیده فارسی: علم در معنای عام خود که شامل همه ی دانش های بشری است ، قدمتی به اندازه ی قدیمی ترین تمدن انسان دارد این دانشابتدایی در پاسخ به پرسشها و نیاز های ابتدایی بشر شکل گرفت هرچه ذهن انسان پیچیده تر شد طبعا سوالات او نیز عمقبیشتری یافت و در نتیجه دانش وی نیز جنبه ها و شاخه های گوناگون به خود گرفت با درخشش تمدنهایی چون بین النهرین ومصر ، و پس از آنها یونان و ایران و هند ، علوم اندک اندک به معنای امروزی خود نزدیکتر شدند و مشاهده و تجربه درهویتبخشی به آنها سهمی ویژه یافتند علوم تجربی از زمان تولد ، همواره نقش مهمی در پیشرفت تمدن های بشری ایفا نموده اند ازبرجسته ترین آنها تمدن اسلامی در دوره ی اول خلافت عباسی است که یکی از نقاط اوج تمدن اسلامی محسوب می شود ایندوره از این حیث قابل توجه و بررسی است که نقش پلی میان این تمدن با تمدنهای قبل از آن را ایفا می کند پژوهش هایبسیاری پیرامون شناخت و بررسی جایگاه علوم بویژه علوم تجربی یا عقلی در تمدن اسلامی صورت گرفته اما پژوهش حاضر باتمرکز بر یک بازه ی زمانی محدود کوششی است در شفاف تر ساختن این جایگاه روش تحقیق تحلیلی توصیفی و با تکیه به منابع کتابخانه ای می باشد

کلمات کلیدی: فلسفه ، تمدن اسلامی ، علوم ، نجوم ، خلافت عباسی ، طب ، تعهد و پذیرش" شناخت درمانی بک" روان نژندی" درونگرایی" دانشجویان .