نویسندگان:
یحیی محمدلو1 ، محمدحسن شیبانی فر2 .1کارشناسی ارشد، رشته: فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور تهران
2استادیار دانشگاه پیام نور تهران
چکیده فارسی: امر به معروف و نهی از منکر دو فریضه اسلامی است که نحوه پیاده سازی آنها در جامعه تاثیرات اجتماعی مختلفی خواهد داشت نوع تعریف و شناخت احکام آن ارتباط تنگاتنگی در نحوه پیاده سازی و به تبع آن نتایج حاصله دارد با توجه به اینکه عنوان امر به معروف و نهی از منکر دارای اجزایی مانند امر ، نهی ، معروف و منکر است و همین طور در شرایط و مراتب آن عناوینی مانند تاثیر و مفسده وجود دارد، ضروری است تعاریف درستی ارایه شود که مطابق با قرآن، سنت و عقل باشد یا حد اقل مخالفتی با آنها نداشته باشد در این مقاله نگارنده به تعریف امر و نهی در امر به معروف و نهی از منکر در فقه پرداخته و نشان می دهد که این تعریف، از معنای امر و نهی در اصول فاصله گرفته است تعریفی که در فقه ارایه شده دارای محذورات و تالی فاسدهایی مانند اجبار، نفی حق اختیار و انتخاب در مرحله عمل هست علاوه بر این با ارایه به آیات و ادله قرانی روشن می شود که تعریف فقهی امر و نهی با تعریف مستنبط از آیات قرآن تطبیق ندارد امر به معروف و نهی از منکر در مرحله یدی اقدام عملی در ایجاد بسترسازی برای انجام معروف یا ترک منکر است و نه متوسل شدن به زور، خشونت و سلب اختیار و آزادی افراد