نویسندگان:
علی رهایی1 ، مهدی فاضلی دهکردی2 ، مجید بحرینی بروجنی3 ، احمدرضا بسیج4 .1دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد
2عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد و ریاست دانشگاه فرهنگیان فرخشهر
3عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد
4عضوهییت علمی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد
چکیده فارسی: از آنجا که هدف در نظام تربیت دینی، بارور ساختن استعدادهای الهی انسان بوده و به شدت از میدان دادن به امیال غریزی او، جهت تاخت و تاز در خارج از چارچوبه ی لازم، نهی شده است؛ می توان نتیجه گرفت که تربیت به معنی رشد و نمو، در جهت خوبی و پاکی منظور بوده است و از همین رو است که در فرهنگ قرآن، کلمه ی تزکیه به جای تربیت به کار رفته و موجب فلاح و رستگاری انسان ها شمرده شده است درمورد انسان، چون توانایی های ذاتی او دوبعد دارد یکی رحمانی و الهی و دیگری شیطانی و حیوانی باید توجه داشت که تربیت می تواند نقش یک تیغ دو دم را داشته باشد، که اگر تنها بعد مادی و حیوانی او تحت تربیت و پرورش قرار گیرد؛ او را تا مقام پست ترین موجود درجهان هستی تنزل داده و تا اسفل السافلین خواهد کشاند و در مقابل، چنانچه بعد الهی او تحت تربیت قرار گیرد و استعدادهای نیک وخرد پسندش به شکوفایی رسد، او را شایسته ی مقام خلیفه اللهی و تا اعلی علیین ارتقا خواهد داد در این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است، سعی گردیده است تا از منابع دینی و سخنان امام خمینی ره و فرمایشات مقام معظم رهبری که مربوط به الزامات تربیت سیاسی دینی هست، گردآوری گردد امید است این پژوهش قدمی باشد درجهت نزدیک نمودن به این هدف مهم برای دوستداران و دانش پژوهان و خدمتگزاران سنگر علم و تربیت