نویسندگان:

محسن خوش فر¹ ، مریم سادات صاحب قلمی² ، اسما زندی³ .

¹استادیار دانشگاه قرآن و حدیث

²دانشجوی کارشناسی ارشد نهج البلاغه، دانشگاه قرآن و حدیث پردیس تهران

³دانشجوی کارشناسی ارشد نهج البلاغه، دانشگاه قرآن و حدیث پردیس تهران

چکیده فارسی: ادبیات فارسی از دیر باز با مسایل دینی و مذهبی پیوند محکمی داشته است چنانکه تاثیر پذیری شعرا و نویسندگان از فرهنگ قرآنی وکلام بزرگان دین مانند امام علی علیه السلام کاملا مشهود است شاهنامه فردوسی، اشعار سعدی نیز ازین تاثیرات بی نصیب نیستند خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار نهج البلاغه نیز دریای جوشانی از علم، فضل، تعلیم و تربیت و معارف ارزنده بشری است انواع اثر پذیری از اشعار حکیم فردوسی نشان می دهد که بیشترین شواهد، شامل اثر پذیری های تلمیحی، تفسیری و تاویلی است و بیشترین شواهد در اشعار سعدی شامل اثر پذیری های تفسیری و ترجمه ای و مثال هایی که بیشتر کاربرد اخلاقی داشته باشند، بوده است در آثار حکیم فردوسی مضامین حکمت آمیز به صورت حماسی ظهور کرده اند و در اشعار سعدی انسانی اندیشیدن، ورای فرقه ها و مذهب دین، عشق به صلح و آرامش از مهمترین ویژگی های است

کلمات کلیدی: نهج‌البلاغه ، شاهنامه فردوسی ، روش تطبیقی ، اشعار سعدی .